Een nieuwe wandeling, een nieuw inzicht.
Vorige keer had ik het nog over de plataan, die me liet zien hoe waardevol het is om los te laten wat niet meer past. Maar deze keer bleef mijn blik haken aan een zwarte els, die me weer een heel ander perspectief gaf…
Tijdens een rustig ochtendloopje, bij het opkomen van de zon, met nog wat dauw op het weidelandschap, viel mijn oog deze keer op de zwarte els. Toevallig of niet…, maar net omdat deze boom een beetje anders is dan andere bomen, hield hij mijn aandacht vast. Het me een beetje ‘anders’ voelen loopt namelijk als een rode draad door mijn leven en dus voelden we meteen een connectie 😉
Het was ook niet de eerste keer dat deze (eigenlijk niet zo opvallende) boom mij aantrok, en ik dacht: “Nu wil ik hier toch even bewuster bij stilstaan,” en nam enkele foto ‘s.
De els is een beetje ‘anders’ omdat hij twee verschillende soorten vruchten draagt. Zowel mannelijke, langwerpige katjes als kleine, eivormige, vrouwelijke vruchtjes.
Dat zette me opnieuw aan het denken…
We worden vaak aangespoord om ons te specialiseren. Kies één pad. Word ergens echt goed in. Focus. Maar wat als je niet gemaakt bent voor slechts één ding? Wat als jij, net als de els, meerdere ‘vruchten’ draagt?
Mijn hele leven al voel ik me aangetrokken tot verschillende interesses. Ik vind plezier in creativiteit, in beweging & gezond leven, in coachen, in schrijven, in avontuur… en telkens dacht ik dat ik moest kiezen. Alsof ik maar één talent mocht laten bloeien.
Het zou mijn leven er eigenlijk veel gemakkelijker op maken, maar jammer genoeg: altijd maar hetzelfde doen vind ik gewoon saai.
Deze boom leerde me iets anders.
De els heeft één stam, één stevige basis, maar hij produceert twee soorten vruchten. En dat zonder twijfel of strijd. Hij vraagt zich niet af of hij ‘raar’ is omdat hij niet in één hokje past. Hij bloeit gewoon zoals hij bedoeld is.
Wat als we onszelf diezelfde ruimte gunnen?
Wat als we stoppen met denken dat we slechts op één manier succesvol kunnen zijn?
Misschien mogen we, net als de els, accepteren dat we niet in één categorie passen. Dat we verschillende kanten van onszelf mogen laten bloeien, zonder het gevoel dat we ‘moeten kiezen’.
De natuur dwingt niet, de natuur laat ontstaan. Kunnen wij dat ook?
Kunnen we vertrouwen op onze eigen groei, zonder te forceren?
Dus hier is mijn vraag aan jou:
Welke ‘vruchten’ draag jij van nature? En waar probeer je jezelf misschien in een keurslijf te duwen dat eigenlijk niet bij je past?
De els herinnert ons eraan: je mag méér dan één ding zijn. Je mag groeien op jouw manier. En dat is meer dan genoeg.
Warme groeten
Ellen.
