Voor wie

Misschien herken je het wel

Je bent nogal een doorbijtertje en half werk afleveren is niets voor jou. Je vindt het belangrijk dat je je werk goed doet, daar word je immers voor betaald. Je zou er ook alles aan doen om diegene voor wie je het doet, tevreden te houden.

Maar tegelijkertijd ben je méér dan anderen gevoelig voor prikkels (teveel lawaai, gebabbel, radio,…, iemand die iets komt vragen, het zoveelste brandje dat eerst moet geblust worden,…enz.) Je kan ook geen neen zeggen, want je bent heel zorgzaam en voelt de pijn wanneer anderen het moeilijk hebben. Wat dus niet handig is, want daardoor leg je de lat, en je stapel werk, steeds hoger voor jezelf.

En… als je heel eerlijk bent: stiekem, diep vanbinnen, wil je ook graag wat meer waardering … die er dan niet komt…. en begrip voor je prikkelgevoeligheid… die er ook niet komt, want ze zien het niet.

En daardoor merk je plots: “Ik zit hier niet meer graag. Ik ben zo moe. En al die prikkels elke dag, beïnvloeden mijn goed humeur én ook mijn privé-leven gaat eronder lijden.

En dan besef je: “Eigenlijk ligt dat voor een deel aan de job, maar het ligt misschien ook voor een deel aan mij…”.

Wat het ook precies is, op deze manier lukt het niet langer. Dit moet anders!

Dàt zijn de mensen die ik help!

Weet je, ik kan er niet voor zorgen dat je geen last meer zal hebben van prikkels.
Maar…Ik kan je wèl leren:

…hoe je andere keuzes maakt.
…neen zeggen. Ja, ook als er gedoe komt!
…om waardering niet meer buiten jezelf te zoeken, maar echt in jezelf.

En dàn:


…kan je weer rust hebben in je hoofd.
…krijg je terug energie.
…kan je terug keuzes maken, ook op werkvlak, zodat je voelt:


“Ik zit hier op mijn plek en ik doe waar dat ik goed in ben.”


En daar doe ik het voor!


Dat je weer je eigen pad bewandelt en weer met de volle goesting doet wat je te doen hebt.
Niet volgens de verwachtingen van anderen, maar op jouw unieke, authentieke manier.

Vergelijk de zaken die nu mis gaan met een zware rugzak die je constant meesleept… Het is niet voldoende om die rugzak even af te nemen, te rusten en je schouders te laten masseren, om hem daarna weer aan te doen en voor altijd weer verder te kunnen.

Neen, na een tijdje gaat dat opnieuw beginnen wegen en gaan exact dezelfde pijnen terugkomen.

Het is nodig om eens grondig te gaan onderzoeken wat er precies allemaal in die rugzak zit en hoe het komt dat al die zaken zo zwaar wegen.

Zo gaan we samen ontdekken dat bepaalde zaken echt niet in jouw rugzak passen en dat sommige zaken voor jou zwaarder wegen omdat die versmolten zitten aan dingen die al vroeger in jouw rugzak zaten. Enzovoort…

Het is dus nodig om eerst eens wat dieper te gaan graven, vrede te nemen met het verleden en de zaken die niet meer bij ons passen echt te gaan elimineren.

Ik wil je hier graag met heel veel liefde en empathie mee helpen.

Ik weet zelf hoe het is, want nog niet zo heel lang geleden was mijn eigen rugzak ook veel te zwaar. En ik kan je alleen maar zeggen dat ik heel blij ben dat ik uiteindelijk eens dieper ben gaan graven! Mijn schouders zijn mee heel dankbaar 😉 Ik zal het ook nooit vergeten, want zo blijf ik me mijn eigen belofte herinneren:

“DIT NOOIT MEER!”