|
‘No pain, no gain’
‘No pain, no gain’, dat zeggen ze toch dikwijls hé? Tenminste, dat heb ik toch zo geleerd.
Ik zocht het even op en las dat het een uitspraak is die in de jaren ’80 ontstaan is. Toen ik een jong meisje was. Dus als je net zoals ik in die tijd bent opgegroeid, dan ken je het gegeven wel.
Maar zoals bij alle ‘overtuigingen’ die we nog van vroeger hebben meegekregen, is het altijd goed om jezelf deze vraag te stellen: “Is dat zo?” of “Klopt dat wel (nog)?”
Ondertussen is men van deze uitspraak al een beetje teruggekomen, zeker als het gaat om sportieve prestaties. Blijven trainen ondanks de pijn, doet dikwijls meer kwaad dan goed. Al is ‘ongemak’ dan weer iets wat aanwijst dat we grenzen aan het verleggen zijn. Dus een klein beetje pijn is ok, zolang het niet langdurig blijft aanhouden. Wil je daar meer over lezen, dan geef ik graag dit artikel mee, waarin dit kort uitgelegd staat.
Waarom ik hierover nu begin?
Wel, ik zat onlangs bij mijn fysiotherapeute (Laura), omdat ik al een tijdje last heb van zeurende pijn in mijn heup bij lopen en ook bij lange wandelingen. Dat is natuurlijk niet handig als wandelcoach 😊. Zonder in details te gaan over de oorzaak en de behandeling (ik geef wel graag mee dat ik de holistische aanpak verkies), merkte Laura op dat ik een beetje anders reageerde bij pijn tijdens haar manipulaties, vooral op het moment dat ze zo recht op het kernpunt duwde. Je kan je er waarschijnlijk wel iets bij voorstellen?...
“De meeste patiënten zouden eerder kwaad reageren en vooral verlangen naar het verzachten van die pijn. Maar jij geeft gewoon aan waar/wanneer het wel goed pijn doet, om dan te zwijgen, slikken en de pijn verder te ondergaan…”
Daar moest ik toch even over nadenken…
…2 dagen later kwam ik tot een verklaring.
Ik heb in mijn leven al meermaals mijn grenzen opgezocht en al zeker op sportief vlak, waardoor ik ondertussen weet dat pijn altijd een teken is dat ik over die grens gegaan ben. Maar opgegroeid zijnde met het motto: ‘no pain, no gain’, wachtte ik ook altijd vrij lang vooraleer ik hulp ging vragen om die aanhoudende pijn toch eens aan te pakken.
Ik weet ondertussen ook dat dat herstellen van chronische pijn, en al zeker tijdens een behandeling, juist nog meer pijn doet dan die zeurende pijn die ik tegen dan al een beetje ‘gewoon’ ben.
Dus vanaf het moment dat ik die behandeling aandurf (want leuk is dat natuurlijk niet), heb ik al mentaal ‘aanvaard’ dat het even extra pijn zal doen. Maar ik weet ook dat die juist nodig is om te herstellen. Vandaar dat ik misschien wat atypisch reageer met een kleine grimas, i.p.v. er lastig of boos over te worden.
Zo geloof ik ook dat dat gaat met mentale (chronische) pijn. We kunnen blijven hangen in die zeurende lastigheid, maar dan zal die blijven aanhouden, ja zelfs chronisch worden.
Zolang we niet eens die stap zetten om door de echte ‘pijn’ te durven gaan, gaan we dat niet kunnen oplossen. En dan blijft dit hangen, als een blok aan ons been. En ons tegenhouden in alles waar we eigenlijk écht naar verlangen.
Dat is niet fijn en zelfs beangstigend (bij mij toch), maar eens je die stap durft te zetten en de pijn waar je toch even door moet, wil aanvaarden, dan ga je groeien en is de stap naar herstel ingezet.
Kan je dat nog niet aanvaarden, dan is het nog niet het moment om al stappen te ‘forceren’. En dat kan ook niemand jou forceren. Alleen jij voelt wanneer de aanvaarding er is, wanneer je klaar bent voor de pijn van verandering, de ‘groeipijnen’.
Dat iemand er klaar voor is herken ik heel snel aan uitspraken als deze:
- “Fuck it! Het is tijd om voor mijn eigen geluk te gaan!”
- “Fuck it! Het is genoeg geweest! Genoeg braaf geweest en vooral gedaan om goed te doen voor anderen, maar hierdoor mezelf te verliezen!”
- “Fuck it! Ook ik heb recht om eens niet ok te zijn!”
- “Fuck it! Wat anderen ervan denken! Het is mijn leven, mijn lichaam en mijn verlangen om meer uit het leven te halen!”
- …
Hoe doe jij het met pijn? Wat betekent het voor jou?
In welke fase zit jij momenteel?
Hartelijk dank als je hierover iets wil delen.
Warme groeten
Ellen
|
